Google’s zevende generatie Pixel-smartphones bestaat uit twee toestellen. Deze Pixel 7 en de Pro-variant. Tevens zijn het de eerste Google Pixel smartphones die officieel in Nederland op de markt zijn. Waarom deze smartphone zo de moeite waard is lees je in deze Google Pixel 7 review.

In totaal brengt Google drie Pixel-smartphones op de Nederlandse markt. De budgetvriendelijke Pixel 6A, deze Pixel 7 en de Pixel 7 Pro, die we onlangs uitgebreid hebben getest. Met de komst van de Pixel-smartphone op de Nederlandse markt is er wel degelijk een interessant alternatief voor Samsung en Apple verschenen. Niet alleen blinken de Pixels uit met hun camera’s, ook is de software-ervaring en update-ondersteuning in orde. Dat zijn drie belangrijke punten waar andere smartphone-merken die de concurrentie aan gaan met Apple en Samsung niet in mee kunnen komen.

Bovendien zijn Pixel smartphones een stuk interessanter geprijsd dan iPhones en de topsmartphones van Samsung. Dat bleek al uit de Pixel 7 Pro review, dit is het duurste en uitgebreidste model uit de serie (vanaf 899 euro). De reguliere Pixel 7 doet echter maar weinig onder voor de Pro uitvoering, maar is wel een stuk schappelijker geprijsd: vanaf 649 euro. De concessies die je maakt zijn klein: camera, formaat, werkgeheugen en scherm.

©Joris Peterse

De voorzijde van de Google Pixel 7.

En de achterzijde van de smartphone.

Eigenzinnig ontwerp

De Pixel 7 borduurt voort op het ontwerp van de vorige generatie, met een eigenzinnige balk aan de achterzijde waarin de camera’s geplaatst zijn. Het is een ontwerp wat snakt naar een hoesje, want de Pixel 7 voelt kwetsbaar aan door zijn glazen behuizing. Een hoesje houdt de camera, die flink uit de behuizing steekt ook binnen boord.

Ten opzichte van de Pixel 7 Pro is het formaat een stuk handzamer, een ideaal smartphoneformaat als je het mij zou vragen. Bovendien beschikt de Pixel 7 over een vlak scherm en geen rond aflopende schermranden zoals bij de Pro-uitvoering. Misschien iets minder mooi, maar wel zo praktisch. Hoewel dat natuurlijk ook een persoonlijke voorkeur is.

Het scherm is zoals je mag verwachten: het is helder genoeg om te gebruiken in zonlicht, en scherp en snel genoeg: full-HD met een 90 hertz verversingssnelheid. Achter het scherm zit een vingerafdrukscanner. Bij de Google Pixel 6 van vorig jaar was deze scanner nagenoeg onbruikbaar door zijn inaccurate scans. Fijn is dat Google hiervan heeft geleerd: de vingerafdrukscanner van de Pixel 7 werkt snel en accuraat genoeg. Daarbij heeft Google ook gezichtsherkenning toegevoegd voor toestelontgrendeling, voor wie een beetje veiligheid durft op te offeren voor gebruiksgemak.

Slimme functies van de Pixel 7

Met een smartphone van Google, dat ook besturingssysteem Android ontwikkelt, kun je verwachten dat je het beste van Android krijgt. Allereerst loop je vooraan met de uitrol van nieuwe versies en updates. Bovendien krijg je redelijk lange update-ondersteuning van vijf jaar. Dat is bijna even lang als Apple. Ten tweede heb je ook geen last van bloatware; onnodige voorgeïnstalleerde apps zoals extra applicatiewinkels, virusscanners en de applicaties van bijvoorbeeld Facebook, Amazon of TikTok.

Ander pluspunt is dat ik tijdens het testen van de Pixel 7 geen bugs tegengekomen ben. Dat is iets waar de Pixel 6 van vorig jaar wel door geplaagd werd. Google had meerdere updates nodig om veel bugs glad te strijken. Bovendien lijken ze tot op de dag van vandaag niet allemaal verholpen, ook niet op mijn eigen Google Pixel 6.

 Google heeft ook unieke features toegevoegd aan Android voor zijn Pixel smartphones. Hiermee probeert Google de Pixels zo slim mogelijk te maken. Natuurlijk met Google Assistent-integratie, die eindelijk wat minder opgedrongen voelt. Beeldherkenning speelt hierbij een grotere rol dan ooit. Natuurlijk zorgt dit ervoor dat je met een Pixel voorop loopt met de beste smartphone-camera, maar ook bewerkingsfunctionaliteit maakt indruk. Zo kun je met de magische gum objecten en personen van foto’s verwijderen, tekst van een foto automatisch omzetten in een bewerkbaar document en kun je zelfs oude foto’s weer scherp maken. Hiervoor gebruikt de Pixel 7 de rekenkracht van zijn eigen chipset.

Zelfs een oude mobiele telefoon-foto met lage resolutie kan opgepoetst worden.

De Google Pixel 7 (links) heeft een camera minder dan de Pro-uitvoering.

Camera’s: minder veelzijdig, nog altijd indrukwekkend

Hiermee maken we meteen een mooi bruggetje naar de camera’s zelf. Dankzij de slimme beeldherkenning en eigen chipset weet Google alles uit de kleine cameralensjes te persen.

De Pixel 7 Pro maakte diepe indruk met zijn camera’s. De fotomogelijkheden zijn divers, qua fotografie loopt de smartphone zelfs wat voor op de iPhone 14 Pro en Samsung Galaxy S22 Ultra niet. Alleen videokwaliteit lijkt beter op de iPhone.

Dat gaat in zekere zin ook op voor de Google Pixel 7. De reguliere en groothoekcamera is namelijk hetzelfde als bij de Pixel 7 Pro. Alleen de geavanceerde zoomlens van de Pro-uitvoering is niet aanwezig op de Pixel 7. Die reguliere camera maakt diepe indruk, zelfs als je 2x zoom gebruikt (waarmee in feite ingezoomd wordt op het beeld van de hoofdcamera). Deze camera maakt waanzinnig scherpe, kleurechte en gedetailleerde foto’s. Zelfs wanneer de lichtomstandigheden moeilijk zijn door tegenlicht of een gebrek aan licht.

Dat gaat voor de groothoekcamera helaas wat minder op. Het dynamisch bereik, detail en lichtsterkte zijn veel minder indrukwekkend. Toch is het een fijne toevoeging die je net even wat meer mogelijkheden geeft zaken vast te leggen. Maar bij twijfel: kies altijd de hoofdcamera (1x of 2x zoom).

Ook de portretfunctie werkt indrukwekkend goed, dankzij de enorme rekenkracht en slimme beeldherkenning. Ongeacht je nu een camera aan de achterzijde of de frontcamera gebruikt.

Moeilijke lichtomstandigheden, veel kleur: de Google Pixel 7 weet er raad mee.

Chips, opslaan en opladen

De Pixel 7 draait de tweede generatie van Google’s eigen chipset, waarmee het bedrijf de camera- en software-optimalisatie tot in de puntjes afstelt. De chipset zet in benchmarks echter geen snelheidsrecords. Qua energiezuinigheid lijkt de Pixel 7 het beter te doen. In praktijk doe ik zo’n anderhalve dag met een opgeladen accu. Dat is gek. De Pro-uitvoering had een minder lange accuduur.

Over snelheidsrecords gesproken: deze worden ook niet gebroken als het aankomt op oplaadsnelheid. Wel is het mogelijk de Pixel 7 draadloos op te laden.

Het standaardmodel van de Pixel 7 beschikt over 128GB opslaggeheugen. Dit kun je niet uitbreiden, mocht dit niet voldoende zijn is er ook een model beschikbaar met 256GB opslag. Deze kost honderd euro meer. Naast een geheugenkaartslot ontbreken ook een adapter en een audio-aansluiting.

Alternatieven voor de Pixel 7

De grote alternatieven voor de Pixel 7 zijn Samsung’s Galaxy S22 Plus en de iPhone 14. Om eerlijk te zijn: de Pixel 7 is eigenlijk de beste keuze. Bij al deze smartphones is de update-ondersteuning op orde, waardoor veel Android-alternatieven van andere merken als OnePlus en Xiaomi afvallen. De Google Pixel 7 is echter beter geprijsd en beschikt over een betere camera dan zowel de Samsung- als Apple-alternatieven.

Natuurlijk, iOS voor de iPhone 14 maakt die smartphone toegankelijker en het ontwerp van de Samsung Galaxy S22 Plus is wellicht wat aansprekender. Mochten dat belangrijke factoren zijn, dan zijn dit ook nog altijd veilige keuzes.

Conclusie: Google Pixel 7 kopen?

De smartphone met de beste prijs-kwaliteitsverhouding is met afstand de Pixel 7, het is momenteel de beste koop die je kunt maken. Vooral omdat je het beste van Android krijgt, aangevuld met slimme functies, snelle updates en een waanzinnige camera, springt de Google Pixel 7 er positief uit. Minpunten van vorig jaar, zoals de vingerafdrukscanner en vele bugs, zijn weggepoetst. Het enige wat we nog missen is een iets minder kwetsbaar ontwerp dat schreeuwt om een hoesje en de mogelijkheid om sneller te laden.

Je staat klaar om een foto te maken. Alles klopt: het licht, het moment, je onderwerp. En dan... kaart vol. Of erger: je camera herkent 'm niet eens. Het kiezen van de juiste geheugenkaart is dus heel belangrijk. Maar met al die formaten en capaciteiten kan dat nog best ingewikkeld zijn. In dit artikel lees je hoe je de juiste kaart kiest – eentje die past bij je camera én bij hoe jij fotografeert.

Lees ook: 20 tips om de mooiste foto's te maken met je compactcamera

Welk type past bij jouw camera?

Niet elke kaart past bij elke camera. Het formaat moet kloppen, de snelheid moet aansluiten op wat je ermee doet, en het merk kan het verschil maken tussen probleemloos werken en verlies van data. En dan is er natuurlijk ook nog de capaciteit. Hieronder lees je daar meer over.

Kaartformaat

De ene geheugenkaart is de andere niet. Wat je precies nodig hebt, hangt af van je camera. De meest voorkomende kaartformaten zijn SD (Secure Digital), CompactFlash (CF), XQD en de nieuwere CFexpress-kaarten.

Voor compactcamera's en instapmodel systeemcamera's is SD het meest gebruikte formaat, waarbij je onderscheid maakt tussen SDHC (tot 32GB) en SDXC (boven 32GB). Welke je nodig hebt, check je eenvoudig in je handleiding of via Menu > Instellingen > Geheugenkaart.

Voor professionele systeemcamera's en spiegelreflexen heb je vaak snellere kaarten zoals UHS-II SD-kaarten, XQD of CFexpress nodig, zeker als je 4K-video opneemt of in burst-modus fotografeert.

Snelheid

De snelheidsklasse van een kaart is minstens zo belangrijk als het formaat. Op SD-kaarten vind je aanduiding zoals Class 10, UHS-I of UHS-II, en een getal met een 'U' (bijvoorbeeld U3) of een 'V' (bijvoorbeeld V60). Hoe hoger het getal, hoe sneller de kaart. Voor 4K-video heb je minimaal V30 nodig, terwijl voor 8K-video V60 of V90 wordt aangeraden. Voor het controleren van de compatibiliteit kun je op je camera naar Bestandsinfo gaan en op de INFO-knop drukken terwijl je een foto bekijkt. Hier zie je welke schrijfsnelheid jouw camera gebruikt.

Merk

Merken maken ook verschil. SanDisk, Lexar, Kingston, Sony en Transcend staan goed bekend. Minder bekende kaartjes zijn goedkoper, maar je loopt meer risico op fouten. En een gemiste foto kun je niet terughalen.

Hoeveel opslag heb je nodig?

Dat hangt af van je camera en je manier van fotograferen. Een RAW-bestand van 24 megapixel neemt gemiddeld 30MB in beslag. Een JPEG van dezelfde camera rond de 8MB. En video? Reken voor 4K op zo'n 350MB per minuut. Even rekenen dus: hoeveel foto's of minuten video maak je op een gemiddelde dag? Tel die bij elkaar op en neem daar nog eens de helft extra als veiligheidsmarge.

Wie af en toe foto's maakt met een compactcamera, heeft aan 32GB of 64GB meestal genoeg. Gebruik je een systeemcamera en schiet je in RAW, dan is 128GB een logische keuze. Ga je voor reportages of video-opnames, dan kom je al snel uit op 256GB of meer. Maar: één grote kaart is niet altijd beter dan meerdere kleinere. Mocht er iets misgaan, dan ben je niet meteen álles kwijt.

©Jimmyi23

Dit kan er misgaan – en zo voorkom je dan

Een fout die vaak gemaakt wordt: de kaart verwijderen terwijl de camera nog bezig is met schrijven. Dat kun je zien aan het knipperende lampje. Wacht altijd tot dat uit is voordat je de kaart verwijdert of de camera uitschakelt.

Ga er ook niet vanuit dat geheugenkaarten eindeloos meegaan. Ze hebben een beperkt aantal schrijfcycli. Gebruik je je kaart intensief, dan is vervangen om de twee tot drie jaar verstandig.

Onderhoud verlengt de levensduur. Formatteer je kaart eens per maand via het menu van de camera – niet op je computer. Camera's gebruiken een specifieke bestandsstructuur, en die raakt snel in de war als je via een computer formatteert.

Bewaar je kaarten op een droge plek, bij voorkeur in een beschermend doosje. Houd ze uit de buurt van magnetische velden van bijvoorbeeld speakers of telefoons. Werkt een kaart niet goed? Maak de contactpunten dan schoon met een droge, zachte doek.

©PheelingsMedia

Zekerheid zit in de voorbereiding

Een goede geheugenkaart maakt het verschil tussen zorgeloos fotograferen en frustratie achteraf. Kijk verder dan alleen de opslagcapaciteit. Snelheid, betrouwbaarheid en compatibiliteit met je camera zijn minstens zo belangrijk. Kies voor kwaliteit, stem af op je manier van werken en verzorg je kaart goed. Dan kun je blijven focussen op wat er echt toe doet: het vastleggen van het juiste moment.

Tijdens het werk word je waarschijnlijk regelmatig gestoord door binnenkomende e-mails, meldingen, berichtjes, systeemupdates en pop-ups. Het zijn meestal nuttige en leuke elementen, maar ze halen je wel uit je concentratie. In Windows 11 zit een nieuwe functie om deze afleidingen tijdelijk te dempen.

Focus instellen

Deze Focusmodus is een productiviteitstool die te vinden is in de Klok-app. Je kunt hem activeren vanuit de Windows Instellingen. Druk op Windows-toets+I en ga naar Systeem, waar je Focus vindt. Hier kun je de duur van een ongestoorde werksessie invoeren. Standaard is dit op 30 minuten ingesteld. Daaronder staan vier opties. Geef de timer weer in de Klok-app om zichtbaar te maken hoelang de sessie bezig is. Vink ook de optie aan om badges te verbergen in de taakbalk-apps. Daardoor kom je niet verleiding om aan die apps aandacht te schenken. Ook het knipperen in de taakbalk-apps verberg je om dezelfde reden. Schakel Niet storen in, dan worden al deze meldingen tijdens de sessie gedempt.

De meeste gebruikers vinken de vier opties aan.

In de klok

Het is ook mogelijk om Focus te activeren vanuit het systeemmeldingscentrum. Klik in de taakbalk op de datum- of tijdaanduiding. Hiermee open je de agenda en het meldingsgebied. Onderaan waar de knop Focus staat, kun je de duur aanpassen. Zodra je op de knop klikt, verschijnt de focustimer op het scherm. Terwijl een sessie actief is, zie je de klok en de resterende tijd en nog enkele andere relevante gegevens, zoals wanneer de volgende pauze is gepland. Zie je niet graag de tijdsduur die langzaam aftelt, dan verberg je die door op de drie puntje te klikken. Daarna kun je de optie Resterende tijd weergeven uitschakelen. Als je in de instellingen de optie Niet storen hebt ingeschakeld, blokkeert deze functie alle meldingen.

Nog acht minuten geconcentreerd werken en dan volgt een pauze van vijf minuten.

Ontspannen werken

Wanneer je Focus maximaliseert, zie je rechts de voortgangsgrafiek die toont hoelang je gisteren en vandaag de tool hebt gebruikt. Je kunt ook een Spotify-afspeellijst selecteren om je sessies te begeleiden met ontspannende muziek. Onderaan krijg je de taken te zien die in de app Microsoft To Do op je wachten.

Wanneer je Focus maximaliseert, krijg je nog meer informatie te zien.